پلیمر در مقابل پلاستیک
Polymer vs. plastic پلیمر در مقابل پلاستیک
همه پلاستیک ها در اصل پلیمر هستند، اما همه پلیمرها پلاستیک نیستند.
اصطلاح پلیمر و مونومر از کلمات یونانی گرفته شده است:
که در آن “poly” به معنای “بسیار”، “mer” به معنای “واحد تکرار شونده” و کلمه “مونو” به معنای “یک” است.
مفهوم اصلی کلمه پلیمر
معنی واقعی کلمه این است که یک پلیمر از بسیاری از واحدهای تکرار کننده مونومر ساخته شده است.
پلیمرها مولکول‌های بزرگ‌تری هستند که از اتصال کووالانسی بسیاری از واحدهای مونومر به شکل زنجیره‌هایی مانند مروارید روی رشته‌ای از مروارید به هم تشکیل می‌شوند.
مفهوم کلمه پلاستیک
کلمه پلاستیک از «plasticus» (لاتین به معنای «قابل قالب‌گیری») و «plastikos» (یونانی به معنای «مناسب برای قالب‌گیری» گرفته شده است.
وقتی می گوییم پلاستیک، به پلیمرهای آلی (مصنوعی یا طبیعی) با وزن مولکولی بالا اشاره می کنیم که با مواد دیگر مخلوط می شوند.
پلاستیک‌های پلیمر آلی
پلاستیک ها پلیمرهای آلی با وزن مولکولی بالا هستند که از عناصر مختلفی مانند کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن، گوگرد و کلر تشکیل شده اند.
آنها همچنین می توانند از اتم سیلیکون (معروف به سیلیکون) همراه با کربن تولید شوند.
یک مثال رایج، پروتز سینه سیلیکونی یا سیلیکون هیدروژل برای لنزهای نوری است.
پلاستیک ها از رزین پلیمری تشکیل شده اند که اغلب با مواد دیگری به نام افزودنی مخلوط می شوند.
اصطلاح plasticity
“Plasticity” اصطلاحی است که برای توصیف ویژگی، ویژگی و ویژگی یک ماده استفاده می شود که می تواند به طور برگشت ناپذیر بدون شکستگی تغییر شکل دهد.
پلاستیسیته توصیف می کند که آیا یک پلیمر در طول فرآیند قالب گیری در برابر دما و فشار زنده می ماند یا خیر.
شیمی به ما اجازه می دهد تا پارامترهای مختلف را برای تنظیم خواص پلیمرها تغییر دهیم.
ما می‌توانیم از عناصر مختلف استفاده کنیم، نوع مونومرها را تغییر دهیم، و آنها را در الگوهای مختلف بازآرایی کنیم تا شکل پلیمر، وزن مولکولی آن یا سایر خواص شیمیایی/فیزیکی را تغییر دهیم.
پلاستیک ها به گونه ای طراحی می‌شوند که بتوانند دارای خواص مناسب برای یک کاربرد خاص باشند.
پلاستیک‌های مورد استفاده امروزی
بیشتر پلاستیک های مورد استفاده امروزه از هیدروکربن های حاصل از نفت خام، گاز طبیعی و زغال سنگ – سوخت های فسیلی به دست می آیند.
هیدروکربن چیست؟
هیدروکربن ها ترکیبات آلی هستند (می توانند آلیفاتیک یا معطر باشند) که از کربن و هیدروژن تشکیل شده اند.
هیدروکربن های آلیفاتیک فاقد حلقه های بنزن حلقوی هستند در حالی که آروماتیک ها دارای حلقه های بنزن هستند.
ماده اصلی پلاستیک چیست؟
ماده اصلی در بیشتر مواد پلاستیکی مشتقاتی از نفت خام و گاز طبیعی است.
انواع مختلفی از پلاستیک وجود دارد – شفاف، کدر، رنگ ثابت، انعطاف پذیر، سفت، نرم و غیره.
محصولات پلاستیکی اغلب یک رزین پلیمری هستند که سپس با ترکیبی از مواد افزودنی مخلوط می‌شوند (به پلیمر در مقابل پلاستیک مراجعه کنید).
مواد افزودنی مهم هستند زیرا هر یک از آنها برای ارائه پلاستیک با خواص بهینه هدفمند مانند:
- چقرمگی
- انعطاف پذیری
- الاستیسیته
- رنگ یا ایمن تر کردن
- و بهداشتی کردن آنها برای استفاده در یک کاربرد خاص استفاده می شود.
گاهی اوقات می توان با مشاهده شماره در پایین ظروف پلاستیکی محصول را از چه نوع پلاستیکی تهیه کرد. برخی از انواع اصلی پلاستیک و مونومر اصلی در زیر آورده شده در جدول زیر انواع پلاستیک و مونومرهای تشکیل دهنده پلاستیک را نشان می دهد.
انواع پلیمرهای اصلی، مونومرها و ساختارهای شیمیایی آن