پلی‌اتیلن (Poly Ethylene) در سال ۱۹۳۹ به شکل تجاری در شرکت انگلیسی صنایع شیمیایی سلطنتی ICIتولید شد. این پلیمر پرمصرف از پلیمر شدن مونومر اتیلن با فرمول CH2=CH2 تولید می‌شود و با وجود ساختار ساده، با گستره وسیع و بسیار متنوع فرآیندهای ساخت که امکان تولید محصولات با خواص مناسب را فراهم آورده‌اند، یکی از پیچیده‌ترین زمینه‌ها است.

فرآیند اولیه تولید پلی‌اتیلن زیر صدها اتمسفر فشار و دماهای بالا انجام می گرفت. بنابراین، محصول تولید شده به وسیله این روش، پلی‌اتیلن سبک یا فشار بالا نامیده می‌شد. فرآیند تولید بسیار خطرناک و گران بود، به همین دلیل فرآیندهای  ارزان‌تر و ایمن‌تر به تدریج توسعه یافت. تولید پلی‌اتیلن در اوایل دهه ۱۹۵۰ با توسعه کاتالیزورهایی که فرآیند تولید را در فشارها و دماهای پایین‌تر امکان پذیر می‌کردند، متحول شد. ابتدا کاتالیزور فیلیپس بر پایه اکسید کروم در سال۱۹۵۱ سپس کاتالیزور زیگلر ، بر پایه هالیدهای تیتانیم و ترکیبات آلومینیوم، در سال ۱۹۵۳ارائه شد. در حال حاضر، از کاتالیزورهای زیگلر و فیلیپس در تولید صنعتی پلی‌اتیلن استفاده می‌شود که توزیع وزن مولکولی پهن ارائه می دهند.

انواع تجاری پلی‌اتیلن

پلی اتیلن ها دارای انواع مختلف با محدوده متغیری از بلورینگی و چگالی هستند. چگالی پلی‌الفین‌ها بین تمام پلیمرها کمترین مقدار است و برای پلی اتیلن به سه گستره تقسیم می شود: منطقه چگالی کم از ۰.۹۱ تا g/cm3 ۰.۹۲۵  که پلی‌اتیلن سبک(LDPE)، ناحیه چگالی متوسط (MDPE) از ۰.۹۲۶ تا g/cm3 ۰.۹۴ و ناحیه چگالی از ۰/۹۴ تا g/cm3 ۰.۹۶۵ که پلی‌اتیلن سنگین (HDPE) نام‌گذاری شده است.
از ویژگی های این این پلیمر امکان برخورداری از توزیع وزن مولکولی پهن یا باریک، شاخه های بلند و کوتاه در زنجیر اصلی، بلورینگی زیاد و شکل مختلفی از گویچه‌ها با قابلیت جهت یافتگی است. کشسانی زیاد مذاب، استحکام مذاب و پایین بودن دمای انتقال شیشه ای از ویژگی‌های دیگر این پلیمر است. این پلیمرها جامدهای نیمه بلوری با انعطاف‌پذیری جزيی هستند که ویژگی‌های آن‌ها به شدت به مقدار نسبی بلورینگی و فاز آمورف بستگی دارد. افزون بر این، به دلیل عدم قطبیت پلی‌اتیلن، این پلیمر در حمله شیمیایی بسیار مقاوم است و میدان‌های الکتریکی اثر چندانی بر روی آن ندارند. در جدول زیر برخی از ویژگی های فیزیکی و مکانیکی انواع پلی‌اتیلن را بر اساس چگالی مقایسه می‌کند.

سامانه کاتالیزوری جدید بر پایه متالوسن‌ها نیز برای اولین بار در سال ۱۹۷۶ کشف شد. این کاتالیزور‌ها توزیع باریکی از وزن مولکولی ارائه می‌دهند و در حال حاضر در آمریکای شمالی، اروپای غربی و ژاپن تولید می‌شود.